...و سرانجام مظلومي هم رفت

مظلومی در روز 23 دی ماه سال 1328 در شهرآبادان؛ شهر احمدآباد و بریم و پتاس به دنیا آمد، شهری که از دل آن جاسمیان و دهداری و بسیاری دیگر به تیم‌ملی معرفی شدند. بعدها هم غلامحسین مظلومی مشهورترین و اولین بازیکن دهه 50 آبادانی در تیم‌ملی بود. مظلومی رکورددار کسب آقای گلی در مسابقات مختلف بود. به جز تورنمنت هایی مثل جام میلز، باردولو، اتحاد باشگاه ها و ... او در مسابقاتی مثل جوانان 1969 آسیا با 6 گل و جوانان 1970 آسیا با 5 گل آقای گل شد. این دو مسابقه در تایلند و فیلیپین برگزار شد.

او در مسابقات آسیایی 1974 تهران که به قهرمانی فوتبال ملی ما منجر شد، با 5 گل آقای گل رقابت ها شد و بالاخره در سال های 1352، 1353 و 1355 با تیم های تاج و شهباز 3 بار آقای گلی را در رقابت های لیگ تخت جمشید به دست آورد.

غلامحسین مظلومی 2 برادر فوتبالیست به نام های پرویز و محمد داشت که این دومی در تیم شاهین بازی می‌ کرد. غلامحسین در شهر آبادان برای تیم تاج این شهر بازی می‌ کرد و در سال 49 بعد از درخشش در مسابقات جوانان آسیا به تیم تاج تهران آمد، رایکوف که اولین کاشف استعداد مظلومی بود ابتدا در تیم‌ملی جوانان از وجود مظلومی بهره برد و وقتی سرمربی تاج شد، از او خواست که به این تیم برود. اتفاقا در اولین میدانی که رایکوف آبی‌پوشان را همراهی کرد تاج قهرمان شد و مظلومی با 5 برد، آقای گل این رقابت ها هم شد.
 

مظلومی بعد از پایان عمر فوتبال که بسیار مستعجل بود و در سال 57 به علت پارگی مینیسک به پایان رسید، به مربیگری روی آورد. مدتی مربی تیم نیرومند بود که به پیام تغییر نام داد. او هدایت آبی‌پوشان پایتخت را در سال 67 برعهده داشت. یک سال بعد سرمربی تیم‌ملی امید شد. در عرصه ملی سرمربیگری نوجوانان هم از جمله فعالیت های او بوده است؛ او به جز سرپرستی استقلال در سال 88 و مدیریت تیم های پایه این باشگاه در تیم های باشگاهی بسیاری مربیگری کرده که از آن جمله می‌ توان به شهرداری کرمان، مقاومت تهران، کشتی سازی بندرعباس، پتروشیمی ماهشهر، موتوژن تبریز، استقلال نوین تهران و ... می‌ توان اشاره کرد.

او در مسابقات المپیک 1976 مونترال، گل پیروزی بخش ایران را برابر تیم‌ملی کوبا به ثمر رساند، مظلومی با ثبت 21 گل ملی به مدت 19 سال رکورددار این عرصه بود و رکوردش توسط علی دایی در سال 75 شکسته شد.

"بنده" فقدان مظلومی را به جامعه فوتبال ایران، خانواده، بخصوص همسر و فرزندان تسلیت می‌گوید و از خدای منان خواستار آمرزش و علو درجات برای فقید سعید است.